voorbij de tijd
Er stond een fris windje vanmorgen. Een prima moment voor een wandeling door de Baranque de Quisi. Langs paadjes die al honderden jaren het verkeer van en naar de campo bepalen. Wat verdwaald liggen de verlaten arbeidershuisjes verstopt in het landschap. Stille getuigen van een ruw en hard werkbestaan. In de deuren nog de gesmede spijkers van vóór 1800. De moderne tijd liet er lege hulzen van de jacht achter en in de struiken hangt nog wat pleepapier voor een onvermijdelijke boodschap. De krekels hebben het laatste woord. Hier komt alles mooi samen.
